ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Έχω μια παλιά φωτογραφία,

χίλιες λέξεις, κι ίσως πιο πολλές.

Στοιχειωμένη αγιογραφία,

αναμνήσεις παιδικές, θολές.

Όταν μένω μόνος, της μιλάω,

σαν να ζωντανεύει, μια στιγμή!

Την κρατώ στο χέρι και κυλάω,

μεσ’ από του χρόνου τη ρωγμή.

Πίσω, στις αρχές, ξαναγυρίζω,

τότε, που στημένος στο φακό,

ήθελα τα πάντα να ορίζω,

όνειρα, ζωή, και ριζικό!

Κι όταν τη λεκιάζει, ένα δάκρυ,

κείνη, πάντα μου χαμογελά!

Ξέρει! Δεν την έβαλα στην άκρη,

ζήσαμε κι οι δυό μαζί, πολλά!

(Ρ)

Μια φωτογραφία στην κορνίζα,

μνήμες, τυπωμένες στο χαρτί.

Μεσ’ απ’ την απόχρωση τη γκρίζα,

βλέπω, ένα χαμένο- νικητή!

Όνειρα νεκρά, κι άλλα που βγήκαν,

πίσω απ’ τη θαμπάδα της, κοιτώ,

πόνεσαν, ματώσαν, μα μου ανήκαν!

Όνειρά μου, σας ευχαριστώ!

Δείτε επίσης: Μην πετάξετε το κατακάθι του καφέ – Οι έξυπνες χρήσεις του που θα σας εκπλήξουν