Μ’ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Μ’ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Στις μυρωδιές του άγιου Απρίλη, σ’αναζήτησα,

στη χαρμολύπη της Μεγάλης εβδομάδας.

Σ’ύμνους που έψαλλε, κάποια γριά Πολίτισα,

το φως κοιτάζοντας, Λαμπριάτικης λαμπάδας.

Στου Επιτάφιου τα Εγκώμια, σε γύρεψα,

νύχτα Παρασκευής, στης Κασσιανής τα λόγια.

Θαύμα προσμένοντας, στο παρελθόν ταξίδεψα,

σε δυό χιλιάδων χρόνων και, ημερολόγια.

Σ’έψαξα μέσα σ’εκκλησίες, λαμπροστόλιστες

και σε ξωκλήσια, αγιασμένα απ’το χρόνο.

Πάνω σε μίτρες Δεσποτάδων, χρυσοστόλιστες,

όμως δεν κοίταξα, στου διπλανού, τον πόνο.

Κι ύστερα, ξάφνου άκουσα, ένα θρήνο παιδικό,

δίπλα, τ’αδέρφια και η μάννα του, κομμάτια!

Στην Παλαιστίνη, μέσα στο φριχτό θανατικό,

Σ’είδα να κλαις, μ’εκείνου του παιδιού τα μάτια!

Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση