Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Δεν θα παραδεχτεί τίποτα κύριε Οικονόμου. Φοβάται την οργή του αδελφού σας!”.
“Έχω τρόπους να τον αναγκάσω. Δικηγόρος είμαι και μάλιστα από τους καλούς, όπως λένε.”
Τον βρήκαν στο στούντιο στα γυρίσματα ενός σήριαλ που πρωταγωνιστούσε. Ο Ορφέας αναγνώρισε αμέσως τον πασίγνωστο δικηγόρο και το αίμα του πάγωσε. Σίγουρα η Νίκη του τα είχε πει όλα και τα πράγματα έσφιγγαν επικίνδυνα.
Άπλωσε το χέρι να τον χαιρετήσει αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση πέρα από ένα παγωμένο βλέμμα.
“Τα ξέρω όλα”, ξεκίνησε ο Αργύρης. “Καλά θα κάνεις λοιπόν να ομολογήσεις τις πράξεις σου. Άλλωστε στόχος μου δεν είσαι εσύ, αλλά αυτός που σε έβαλε να το κάνεις.
“Εγώ φταίω μόνο για ότι έγινε κύριε Οικονόμου! Το ποτό και η καταραμένη κόκα με έκαναν να παρασύρω τον Δήμο. Δεν είχα σκοπό να του κάνω κακό, πιστέψτε με! Οι άμυνες μου είχαν χαλαρώσει και δεν υπολόγισα τις συνέπειες!”.
Ο Αργύρης τον άρπαξε από τα πέτα του σακακιού και τον ταρακούνησε.
“Άκου να δεις κάθαρμα! Αν δεν μιλήσεις σου υπόσχομαι να κάνω τη ζωή σου κόλαση. Σκοτώσατε τον αδελφό μου κι αυτό δεν πρόκειται να μείνει ατιμώρητο!”.
“Τι θέλεις να κάνω;”, ρώτησε ο Ορφέας εξουθενωμένος.
“Θα δώσεις συνέντευξη σε μεγάλη εφημερίδα και θα τα πεις όλα, χωρίς όμως να αναφέρεις το όνομα του Δήμου.”
“Και ποιος θα με πιστέψει;”, ρώτησε εύλογα ο Ορφέας. “Δεν υπάρχουν αποδείξεις και ο Πέτρος είναι μεγάλη δύναμη.
“Από εκεί και πέρα θα αναλάβω εγώ. Ακόμα και να σου κάνει αγωγή θα την πληρώσω. Φτάνει να ξεσκεπαστεί ο αλήτης!”.
“Και εγώ;”, κλαψούρισε ο Ορφέας. “Η ζωή μου, η καριέρα μου; Θα καταστραφώ αν κάνω κάτι τέτοιο!”.
“Είσαι ήδη τελειωμένος μετά από αυτό που έκανες”, του απάντησε κοφτά και τον έσπρωξε με αηδία μακρυά του.
Έριξε μια ματιά στη Νίκη που καθόταν παράμερα, την ευχαρίστησε βάζοντας το χέρι στο μέρος της καρδιάς του και έφυγε γρήγορα.
Η Νίκη τον ακολούθησε και μπήκε στο ταξί που περίμενε απέξω. Δεν είχε καμιά διάθεση να μπλέξει σε καυγάδες με τον Ορφέα. Όπως έστρωσε ας κοιμηθεί.
Την ίδια ώρα ο Ορφέας ζήτησε από το συνεργείο να σταματήσουν το γύρισμα, με την πρόφαση πως είχε ένα φοβερό στομαχόπονο. Άλλαξε βιαστικά και κατευθύνθηκε στο σπίτι του Πετρή. Ήταν ο μόνος που μπορούσε να τον βγάλει από το αδιέξοδο. Εξάλλου αυτός τα ξεκίνησε όλα!
Ο Πετρής τον άκουσε ανέκφραστος, αλλά το μυαλό του έπαιρνε χιλιάδες στροφές. Αυτό το φοβισμένο ανθρωπάκι μπορούσε με την ανασφάλεια του να τον μπλέξει σε μεγάλους μπελάδες.
“Τι θα κάνεις;”, τον ρώτησε όταν τελείωσε ότι είχε να πει.
”Εσύ τι λες να κάνω; Φοβάμαι πολύ Πέτρο!”.
“Να εξαφανιστείς. Αυτό είναι το καλύτερο. Δικαιολόγησε την απουσία σου για ένα διάστημα, μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε. Χωρίς τη δική σου ομολογία, δεν έχουν τίποτα!”
“Και που να πάω; Θα με αναγνωρίσουν αμέσως!
“Θα πάτε με το Λουκά στο σπίτι της πεθεράς μου, στο Φενεό Κορινθίας. Από τότε που την έκλεισα σε γηροκομείο, δεν πατάει κανείς το πόδι του εκεί. Θα φροντίσω να έχεις προμήθειες να περάσεις καναδυό βδομάδες, ώσπου να δω πως θα σε ξεμπλέξω. Και εννοείται πως δεν θα μάθει κανείς που πας!”.
“Ευχαριστώ”, του απάντησε ανακουφισμένος και έφυγε να ετοιμάσει τα πράγματα του.
Η εντολή που πήρε ο Λουκάς, ήταν να γυρίσει μόνος του. Δεν χρειαζόταν να ακούσει περισσότερα. Τόσο καιρό κοντά στον Πετρή είχε μάθει τον τρόπο σκέψης του. Κάθε εμπόδιο στο δρόμο του έπρεπε να φεύγει με οποιονδήποτε τρόπο. Κι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που τον βοηθούσε στα σχέδια του. Τα λεφτά που έβγαζε κοντά του δεν θα τα έπαιρνε ούτε σε δέκα ζωές, κι αυτό ήταν σίγουρα πολύ καλό κίνητρο για την εχεμύθεια του.
Ξεκίνησαν λίγο μετά τα μεσάνυχτα και ο Λουκάς ακολούθησε την παλιά Εθνική για να αποφύγει διόδια και περίεργες συναντήσεις. Βγαίνοντας από την Κόρινθο έστριψε στο δρόμο για την Ακροκόρινθο. Ο Ορφέας που δεν ήξερε την διαδρομή δεν ανησύχησε με αυτή την παρέκβαση. Ο Λουκάς σταμάτησε λίγο μετά την Αρχαία Κόρινθο, προσποιούμενος σωματική ανάγκη και προέτρεψε και τον Ορφέα να κατέβει για να ξεμουδιάσει. Εκείνος δέχτηκε με προθυμία και αυτό ήταν το μοιραίο λάθος του! Το μόνο που πρόλαβε να νιώσει ήταν ένα δυνατό κτύπημα στην πλάτη, πριν καταλήξει στο βάθος του γκρεμού που έχασκε σαν το στόμα του Άδη που τον κατάπιε. Η κραυγή του αντιλάλησε για λίγα δευτερόλεπτα και ύστερα η ησυχία επανήλθε στο τοπίο, με εξαίρεση τα αλυχτίσματα των σκυλιών που ξαφνιάστηκαν.
Ο Λουκάς μπήκε στο αυτοκίνητο και πήρε την αντίστροφη πορεία. Άλλη μια αποστολή είχε τελειώσει με επιτυχία και η αμοιβή του θα ήταν η ανάλογη!
Η εξαφάνιση του Ορφέα προκάλεσε θύελλα σεναρίων. Από απαγωγή μέχρι εγκλεισμό σε μοναστήρι! Η αλήθεια αποκαλύφθηκε τρεις μέρες αργότερα, εντελώς τυχαία από ένα βοσκό της περιοχής. Οι έρευνες της αστυνομίας δεν απέδωσαν καρπούς καθώς κανείς δεν είχε δει ή ακούσει το οτιδήποτε αν και υπήρχαν βάσιμες ενδείξεις δολοφονίας. Αυτό που κυρίως προβλημάτιζε τις αρχές και οδηγούσε σε αυτό το συμπέρασμα ήταν το πως βρέθηκε σε αυτό το απόμερο σημείο χωρίς μεταφορικό μέσο. Κανείς από τους ταξιτζήδες της περιοχής δεν είχε μεταφέρει τον Ορφέα Δελή, και η περίπτωση να διένυσε τέτοια απόσταση μέσα στη μαύρη νύχτα με τα πόδια, έμοιαζε απίθανη.
Ο Πετρής, παρόλο που τίποτα δεν μπορούσε να τον συνδέσει με τον θάνατο του Ορφέα, φρόντισε να στρέψει τις έρευνες σε άλλη κατεύθυνση. Διοχέτευσε ανώνυμα σε σκανδαλοθηρική εφημερίδα τη γνωμάτευση του νοσοκομείου περί της ασθένειας του, και όπως ήταν επόμενο, την άλλη μέρα το θέμα ήταν πρωτοσέλιδο.
Δείτε επίσης: Πίνοντας καφέ θυμόμαστε καλύτερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου