Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
Χαιρετήθηκαν με θέρμη και τον τράβηξε να καθίσουν σε ένα απόμερο τραπεζάκι αφού παράγγειλε ένα μπουκάλι ουίσκι. Με ευγενικό τρόπο έδιωξε την κοπέλα που προσφέρθηκε να τους κάνει παρέα. Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν ευπρόσδεκτη, όχι όμως σήμερα. Είχαν πολλά να συζητήσουν με τον γιατρό και δεν χωρούσε τρίτος, έστω κι αν ήταν η πανέμορφη γκαρσόνα!
Είπαν πολλά και διάφορα και το μπουκάλι κόντευε στη μέση. Γερά ποτήρια και οι δυο δύσκολα τους έπιανε το ποτό. Αφού εξάντλησαν τα θέματα της καθημερινότητας, πέρασε η κουβέντα στην υπόθεση της Αρχοντούλας. Ο Αντώνης του αφηγήθηκε με λεπτομέρειες όσα του διηγήθηκε ο παπάς για την επίσκεψη στο μοναστήρι και την περίεργη στάση της μοναχής Χριστονύμφης. Στο άκουσμα του ονόματος, ο Μάνος τινάχτηκε σα να τον τσίμπησε φίδι.
«Χριστονύμφη είπες;», τον ρώτησε με αγωνία. «Μια καλόγρια πάνω απ τα εξήντα;»
«Πάνω κάτω τόσο», του απάντησε έκπληκτος. «Την γνωρίζεις;».
«Η πεθερά μου είναι! Πάνε καμιά δεκαριά χρόνια που αποτραβήχτηκε από τα εγκόσμια και πήγε στην Αίγινα να μονάσει!»
Ο Αντώνης έπεσε από τα σύννεφα. Τέτοια ανατροπή δεν μπορούσε να τη φανταστεί ούτε κατά διάνοια! Μα υπήρχε και ο εγγονός που λογικά θα έπρεπε να είναι ο γιος του Μάνου, καθώς από όσο γνώριζε δεν υπήρχε άλλος στην οικογένεια.
«Δεν υπάρχει άλλο εγγόνι εκτός από το γιο σου έτσι δεν είναι;»
«Όχι, δεν υπάρχει, γιατί ρωτάς;».
«Γιατί τους συνέστησε ένα νεαρό για εγγονό της! Και αφού δεν ήταν ο μικρός, ποιος διάολος ήταν και γιατί τον παρουσίασε για τέτοιο;».
«Στάσου Αντώνη γιατί θα τρελαθούμε! Παρουσίασε ένα άγνωστο για εγγονό της στον παπά; Για ποιο λόγο;».
«Μακάρι να ήξερα! Όπως και γιατί τους αράδιασε ένα κάρο ψέματα και δικαιολογίες.» και συνέχισε να περιγράφει τη συνομιλία που είχε η μοναχή με την Αρχοντούλα και την ομολογία της πως εκείνη την μετέφερε στην Αίγινα πριν από χρόνια.
«Ναι πράγματι, η πεθερά μου δούλευε στην κλινική του πατέρα μου ως νοσοκόμα εκείνο τον καιρό. Γιατί όμως να την πάρει από εκεί κρυφά και να την εξαφανίσει; Μάλλον πρέπει να κάνω ένα ταξίδι στην Αίγινα, να τη βρω και να εξηγηθούμε! Αυτό το Σάββατο μάλιστα που έχω ρεπό».
Κάθισαν ακόμα λίγο χωρίς να μιλάνε. Μόνο όταν άδειασε το μπουκάλι αποφάσισαν να φύγουν.
Η Δανάη δεν ήταν στο σπίτι όταν γύρισε ο Αντώνης στις τέσσερις τα ξημερώματα. Περίεργο γιατί δεν του είχε πει πως έχει υπηρεσία. Τηλεφώνησε στο τμήμα και του είπαν πως δεν βρισκόταν εκεί, αφού η βάρδια της ξεκινούσε στις οκτώ το πρωί. Ήταν η πρώτη φορά που έλλειπε χωρίς να τον ειδοποιήσει κι αυτό τον θορύβησε. Σκέφτηκε να τηλεφωνήσει στους γονείς της αλλά δεν του φάνηκε καλή ιδέα. Το πιθανότερο θα τους ανησυχούσε άδικα μέσα στη νύχτα.
Πέρασε ακόμα μια ώρα αγωνίας και αναμονής, ώσπου άκουσε τα κλειδιά στην πόρτα. Δεν θα έκανε σκηνή που δεν ήταν άλλωστε του χαρακτήρα του, όμως κάποιες εξηγήσεις θα της ζητούσε οπωσδήποτε. Η Δανάη τον έβγαλε από τον κόπο των ερωτήσεων.
«Βγήκα με συναδέλφους από την υπηρεσία», του είπε «Δεν πιστεύω να έχεις πρόβλημα;».
Είχε αλλά δεν της το έδειξε. Αν αυτό το περιστατικό γινόταν λίγους μήνες πριν θα ζητούσε να μάθει περισσότερα. Με ποιους βγήκε, που πήγαν όλα αυτά που θα ρωτούσε ένας λογικός άνθρωπος μετά από ένα τέτοιο γεγονός. Τώρα όμως δεν είχε σκοπό να κάνει τίποτα από αυτά. Σαν να μην τον ενδιέφερε καν. Η σχέση τους έδειχνε να οδεύει προς το τέλος της, έτσι ξαφνικά όπως άρχισε, και χωρίς κανένα εμφανή λόγο. Άραγε, αναρωτήθηκε, είναι νομοτέλεια όλα να τελειώνουν κάποτε; Ακόμα και οι πιο δυνατοί έρωτες; Τέτοιες ερωτήσεις δεν έχουν απάντηση γι αυτό προτίμησε να πάει να ξαπλώσει. Στις δέκα έπρεπε να είναι στο νεκροτομείο και είχε μόλις τρεις ώρες να ξεκουραστεί και να ξεμεθύσει!
Αντίθετα η Δανάη μπήκε για ένα ζεστό ντους. Η νύχτα που πέρασε ήταν από τις ομορφότερες που έχει ζήσει! Ο καινούργιος υποδιοικητής εκτός από ικανότατος αξιωματικός ήταν και κούκλος! Το φωτεινό του χαμόγελο, τα αρρενωπά αλλά ταυτόχρονα όμορφα χαρακτηριστικά, τον έκαναν ακαταμάχητο Ακόμα και οι λίγες γκρίζες τρίχες του προσέδιδαν επιπλέον γοητεία. Και το κυριότερο; Εργένης, τι άλλο να ζητήσει μια γυναίκα; Και ήρθε και πάνω στην ώρα. Ο ιδανικός αντικαταστάτης του Αντώνη! Αρκεί βέβαια το ενδιαφέρον που της έδειξε να μην ήταν κάτι περιστασιακό, Αυτό θα ξεκαθάριζε γρήγορα, γιατί της πρότεινε να βγουν και απόψε. Το μόνο εμπόδιο οι κανονισμοί που απαγόρευαν τις σχέσεις ανάμεσα σε συναδέλφους που υπηρετούν μαζί. Αλλά ποιος υπολογίζει κανονισμούς όταν ο έρωτας του κτυπάει την πόρτα; Α και ο Αντώνης ήταν ένα μικρό εμπόδιο. Θα το ξεπερνούσε με ένα ψέμα ή μισή αλήθεια; δεν το είχε αποφασίσει ακόμα.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου