Τα μεροκάματα του τρόμου (Χρονογράφημα)

Μετά τον εμφύλιο η πορνεία στην Αθήνα καλά κρατεί.

Προκειμένου να ελέγξουν τα αφροδίσια νοσήματα οι Αρχές μετά από έξωθεν συμβουλές-εντολές κλείνουν τα "σπίτια".

Οι ιερόδουλες βγαίνουν στον δρόμο στο καλντερίμι έπρεπε να ζήσουν.

Χειρότερα ανεξέλεγκτη η κατάσταση και το "επάγγελμα" του αγαπητικού ανθεί.

Νταβατζή τον έλεγαν και ήταν αδίστακτος.

Μέσα σε όλες αυτές τις "επαγγελματίες" ήρθαν να προστεθούν και κάποιες άλλες κοπέλες που βγήκαν στο καλντερίμι αναγκαστικά.

Τις είχαν στείλει οι γονείς τους από το χωριό συστημμένες σε Αθηναϊκά αρχοντόσπιτα για υπηρεσίες υπηρετριούλες οικιακούς βοηθούς στις ημέρες μας.

Ο γνωστός του γνωστού δεν ήξεραν όμως που πήγαιναν.

Έφευγαν από τα σπίτια αυτά και ήταν εύκολο να πέσουν στα δίχτυα των "ειδικών" που πάντα έψαχναν για φρέσκο εμπόρευμα.

Συνήθως τις εύρισκαν σε καφενεδάκια του Κέντρου της Αθήνας που είχαν ταμπέλες όπως Καφενείο η Ρούμελη...η Τρίπολη...η Καλαμάτα....δηλαδή εκεί που θα συναντούσαν κάποιον συμπατριώτη τους που θα τις βοηθούσε να βρούν μια δουλειά να ζήσουν.

Νοίκιαζαν κάποιο δωμάτιο σε κάποια αυλή σε γειτονιές της Αθήνας κοντά στο Κέντρο.

Πέφτοντας στα δίχτυα γρήγορα έβγαιναν στις πιάτσες του αγοραίου έρωτα που τότε δεν ήταν  ακόμα στην Συγγρού αλλά στην Σωκράτους στην Σοφοκλέους στην Αγίου Κωνσταντίνου έξω από το ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ στα γύρω στενά.

Δεν φορούσαν προκλητικά ρούχα το αντίθετο κάτι που τραβούσε τους πελάτες αλλά και να τσακώνονται με τις "παλιές" που θεωρούσαν τα στέκια αυτά δικά τους.

Οι δρόμοι εκείνοι της πιάτσας όμως είχαν και μόνιμους κατοίκους που συχνά έβγαιναν στα μπαλκόνια και φώναζαν προκειμένου να απομακρυνθούν οι γυναίκες και οι πελάτες.

Τα μικρά ας τα πούμε ξενοδοχεία γέμιζαν τα ταμεία τους.

Οι οίκοι ανοχής που άρχισαν να λειτουργούν και παράνομα στην συνέχεια τράβηξαν από τους δρόμους του Κέντρου πίσω από την Ομόνοια τις ιερόδουλες και τις οδήγησαν στην  μεγάλη πιάτσα της Συγγρού που είχε αρχίσει να λειτουργεί όπως και στην Μητρόπολη του αγοραίου έρωτα....την Τρούμπα.

Ο 6ος Αμερικάνικος στόλος με τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα όπως τα έλεγε στην ταινία η Άννα Καλουτά φορτωμένα με δολάρια συντήρησε πολλά επαγγέλματα νόμιμα και παράνομα εκείνα τα χρόνια.